Per una postdramática de la ciència

Main Article Content

Ricardo Sarmiento Gaffurri

Aquest article explora la convergència entre teatre i ciència ressaltant algunes fites que –des del segle XX a avui– anticipen el moviment postdramàtic i el seu impacte en les pràctiques contemporànies. La teoria postdramàtica de Hans-Thies Lehman desafia la centralitat del drama i promou una experiència ampliada que pivota a través del cos, l’espai i el temps de manera fenomenològica. Erika Fischer-Lichte complementa aquest enfocament incloent-hi conceptes com transformació i autopoesi. Partint de la teoria postdramàtica, es proposen lineaments que permetin articular esdeveniments efímers i generatius, on teatre i ciència puguin dialogar gràcies a la participació interactiva de diferents gammes de públic. Es destaca la necessitat d’abordar un enfocament experimental i col·laboratiu suggerint assajos inter i transdisciplinars, ús no convencional d’espais i teatralització dels mitjans de recerca, amb l’objectiu de mostrar noves maneres de fer i produir coneixement.


 


 

Paraules clau:

posdramática, interactivitat, tecnologia, ciència, performativitat, sistemes complexos

Article Details

Com citar
Sarmiento Gaffurri, Ricardo. “Per una postdramática de la ciència”. Artnodes, no. 34, pp. 1-10, doi:10.7238/artnodes.v0i34.424568.
Biografia de l'autor/a

Ricardo Sarmiento Gaffurri, Universitat dels Andes, Bogotà

Ricardo Sarmiento Gaffurri és professor associat del Departament de Disseny de la Universitat dels Andes, on va ser el seu director entre 2017 i 2023. És docent de càtedres relatives a disseny creatiu, narratives i direcció d’art. És investigador, director i dramaturg, amb més de vint muntatges professionals presentats a Colòmbia, Corea, Itàlia i els Estats Units. Ha escrit guions i dirigit telemovies. La seva aproximació original i creativa a diferents mitjans repta les visions clàssiques de direcció i escriptura. Ha escrit els llibres de recerca Directores Invisibles i Haptopías. Els seus interessos se centren en el disseny com a pensament projectual, les fronteres entre cinema i performance, les narratives interactives, les indústries culturals i els desplaçaments per a comunicar ciència.

Referències

Aït-Touati, Frédérique y Bruno Latour. Trilogie Terrestre. Montreuil: Éditions B42, 2022. DOI: https://doi.org/10.4324/9781003280507-3

Allain, Paul y Jen Harvie. The Routledge Companion of Theatre and Performance. Nueva York: Routledge, 2014. DOI: https://doi.org/10.4324/9781315779010

Antúnez Roca, Marcel·lí. Protomembrana. Barcelona: Panspermia, 2007.

Aronson, Arnold. American Avant-Garde Theatre: A History. Londres: Routledge, 2000.

Bay-Cheng, Sarah, Jennifer Parker-Starbuck y David Z. Saltz. Performance and Media: Taxonomies for a Changing Field. Ann Arbor: University of Michigan Press, 2015. DOI: https://doi.org/10.3998/mpub.5582757

Beckett, Samuel. The Complete Dramatic Works. Londres: Faber and Faber, 1986.

Bertinetto, Alessandro. Estetica dell’improvvisazione. Bolonia: Il Mulino, 2021.

Beyes, Timon, Martina Leeker e Imanuel Schipper (eds.). Performing the Digital. Bielefeld: Transcript, 2017. DOI: https://doi.org/10.14361/9783839433553

Bhargava, Rajul y Catherine D’Ignazio. Approaches to Building Big Data Literacy. Bloomberg Data for Good Exchange, 2015. https://www.media.mit.edu/publications/approaches-to-building-big-data-literacy/

Bird, Alexander. «The Historical Turn in the Philosophy of Science». The Routledge Companion of philosophy of science. Londres: Routledge, 2014.

Blauvelt, Andrew. «Towards relational design». Walker Arts (2008, 10 noviembre). https://walkerart.org/magazine/towards-relational-design/

Bottaro, Gloria, Nicole Hynek, Günther Schreder y Lukas Zenk. «Toward a system model of improvisation». Thinking Skills and Creativity, vol. 43, (2022, marzo). DOI: https://doi.org/10.1016/j.tsc.2021.100993

Brea, Amanda. «Designing Data Theatre: Learnings From Experts». Medium (2021). https://medium.com/data-culture-group/designing-data-theatre-learnings-from-experts-befc2c7dd543. [Fecha de consulta: marzo de 2024].

Brecht, Bertolt. Vita di Galileo. Traducido por Emilio Castellani. Turín: Einaudi, 1994.

Campos, Liliane y Kirsten Shepherd-Barr. «Science and Theatre in Open Dialogue: Biblioetica, Le Cas de Sophie K. and the Postdramatic Science Play». Interdisciplinary Science Reviews, n.º 31, (2006): 245–253. DOI: https://doi.org/10.1179/030801806X113720

Campos, Liliane. «Le modèle scientifique dans le théâtre de Tom Stoppard». Épistémocritique. Revue de littérature et savoirs, vol. 2, (2008). https://hal.science/hal-01293805/document.

Campos, Liliane. «Science in Contemporary British Theatre: A Conceptual Approach». Interdisciplinary Science Reviews, vol. 38, n.º 4, (2013): 295-305. DOI: https://doi.org/10.1179/0308018813Z.00000000060.

Cencini, Massimo, Fabio Cecconi y Angelo Vulpiani. Chaos: From Simple Models to Complex Systems, vol. 17. Singapur: World Scientific Pub Co Inc, 2009. DOI: https://doi.org/10.1142/7351

Curd, Martin y Stathis Psillos. The Routledge companion to philosophy of science. Londres: Routledge, 2014. DOI: https://doi.org/10.4324/9780203744857

Di Benedetto, Stephen y Julia Listengarten (eds.). The Cambridge Companion to American Theatre Since 1945. Cambridge: Cambridge University Press, 2021.

Diebner, Hans. Performative science and beyond. Viena: Springer Wien New York, 2006.

D’Ignazio, Catherine. «A Toolkit for Counterdata Science». Counting Feminicide: Data Feminism in Action. Cambridge: MIT Press, 2022. https://mitpressonpubpub.mitpress.mit.edu/pub/cf-chap8/release/2

Dixon, Steve. Digital Performance. Cambridge: MIT Press, 2007. DOI: https://doi.org/10.7551/mitpress/2429.001.0001

Dixon, Stev. Cybernetic-Existentialism: Freedom, Systems, and Being-for-Others in Contemporary Arts and Performance. Londres: Routledge. 2020. DOI: https://doi.org/10.4324/9780429030895

Engelhardt, Nina, Robert Tubbs y Alice Jenkins (eds.). The Palgrave Handbook of Literature and Mathematics. Londres: Springer Macmillan, 2021. https://link.springer.com/book/10.1007/978-3-030-55478-1.

Fernández Sanjuán, Miguel Ángel. «Dinámica No Lineal, Teoría del Caos y Sistemas Complejos: Una Perspectiva Histórica». Revista de la Real Academia de Ciencias Exactas Físicas y Naturales, vol. 109, n.º 1-2, (2016): 107–126. https://rac.es/ficheros/doc/01213.pdf.

Fischer–Lichte, Erika. Estetica del performatico. Traducido por Tancredi Gusman y Simona Paparelli. Roma: Carocci, 2014.

Fischer–Lichte, Erika, Torsten Jost, Milos Kosic y Astrid Schenka. Performance Cultures as Epistemic Cultures, Volume II. Nueva York: Routledge, 2023.

Fischer–Lichte, Erika, Holger Hartung, Torsten Jost, Omid Soltani y Malgorzata Sugiera. Entangled Performance Histories: New Approaches to Theater Historiography. Nueva York: Routledge, 2023. DOI: https://doi.org/10.4324/9781003372844

Fragapane, Federica. «Data visualization and theatre: a story of mutualism». Medium, (2017). https://medium.com/@federicafragapane/data-visualization-and-theatre-a-story-of-mutualism-5e199009cf4b. [Fecha de consulta: marzo de 2024].

Gentili, Pier Luigi. Untangling Complex Systems. A Grand Challenge for Science. Londres: Routlege, 2019. DOI: https://doi.org/10.1201/9780429455049

Hanel, Rudolf, Peter Klimek y Stefan Thurner. Introduction to the theory of complex systems. Oxford: Oxford University Press, 2018.

Hendrickx, Sébastien y Kristof van Baarle. «Décor as Protagonist: Bruno Latour and Frédérique Aït-Touatu on Theatre and the New Climate Regime». Entrevista de Sébastien Hendrickx y Kristof van Baarle. Etcetera, (2019, 1 de junio). https://e-tcetera.be/decor-is-not-decor-anymore/.

Ikeda, Ryoji. «Datamatics». ryojiikeda (2006). https://www.ryojiikeda.com/project/datamatics/. [Fecha de consulta: marzo de 2024].

Ikeda, Ryoji. «Superposition». ryojiikeda (2012). https://www.ryojiikeda.com/archive/concerts/. [Fecha de consulta: marzo de 2024].

Jameson, Fredric. Brecht y el Método. Traducido por Teresa Arijón. Buenos Aires: Manantial, 2013.

Latour, Bruno. Science in Action. Cambridge: Harvard University Press, 1988.

Latour, Bruno. «Intervista a Bruno Latour». Entrevista de Nicola Manghi. Quaderni di Sociologia, (2017, 21 noviembre). https://journals.openedition.org/qds/2075

Licata, Ignazio. Complessitá: un’introduzione semplice. Roma: Di Renzo Editore, 2018.

Lehmann, Hans-Thies. Teatro Posdramático. Traducido por Diana González. Murcia: Cendeac, 2017.

Lehmann, Hans-Thies. «Algunas Notas sobre el Teatro Posdramático, una Década Después». Ovejas Muertas, (2019, 22 diciembre). https://ovejasmuertas.wordpress.com/2019/12/22/lehmann-diez/

Manovich, Lev. The Language of New Media. Cambridge: MIT Press, 2001.

Maturana, Humberto y Francisco Varela. De Máquinas y Seres Vivos: Autopoiesis: La Organización de lo Vivo. Santiago: Editorial Universitaria, 1998.

Montenegro, Mário, Maria Teresa Girão da Cruz, Fernando Matos Oliveira, Francisca Moreira y Sara Varela Amaral. Theatre about Science: Theory and Practice. Coimbra: Imprensa da Universidade de Coimbra, 2023.

Rimini Protokoll. «Outside the bubble». rimini-protokoll (2022a). https://www.rimini-protokoll.de/website/en/project/outside-the-bubble. [Fecha de consulta: marzo de 2024].

Rimini Protokoll. «Uncanny valley». rimini-protokoll (2022b). https://www.rimini-protokoll.de/website/en/project/unheimliches-tal-uncanny-valley. [Fecha de consulta: marzo de 2024].

Rimini Protokoll. «Mirror neurons». rimini-protokoll (2024). https://www.rimini-protokoll.de/website/en/project/spiegelneuronen. [Fecha de consulta: marzo de 2024].

Ross, Alex. Beyond delta: the many streams of Björk. Nueva York: The Museum of Modern Art, 2015.

Quadri, Franco (ed.). Il Teatro di Robert Wilson. Venezia: La Biennale di Venezia, 1976.

Salter, Chris. Entangled: Technology and the Transformation of Performance. Cambridge: MIT Press, 2010. DOI: https://doi.org/10.7551/mitpress/9780262195881.001.0001

Shepherd-Barr, Kirsten. Science on Stage: From Doctor Faustus to Copenhagen. Princeton: Princeton University Press, 2006. DOI: https://doi.org/10.1515/9780691188232

Shepherd-Barr, Kirsten. The Cambridge Companion to Theatre and Science. Cambridge: Cambridge University Press, 2021. DOI: https://doi.org/10.1017/9781108676533

Stoppard, Tom. Arcadia. Londres: Faber Drama, 1993. DOI: https://doi.org/10.5040/9780571338467.10000002

Stoppard, Tom. «A Conversation with Tom Stoppard». Entrevista de Elisabeth Angel-Perez, Liliane Campos y Julie Vatain. Sillages Critiques, (2011, 14 octubre). DOI: https://doi.org/10.4000/sillagescritiques.2497

Studio Azzurro. Musei di narrazione. Milán: Silvana editoriale, 2011.

Thimonier, Victor. «“ … Rater encore. Rater mieux.”, poétique du Ratage chez Jean-François Peyret». Agôn (2021). DOI: https://doi.org/10.4000/agon.8983

Waldropp, Mitchell. Complexity: the emerging science at the edge of order and chaos. Nueva York: Simon & Schuster, 2019.

Wiame, Aline. «Bruno Latour’s Earthbound Theater. Applying Stage-Thinking to Reclaim the Critical Zone». Pamietnik Teatralny, vol. 72, n.º 4. (Université Toulouse—Jean Jaurès, 2023 diciembre), 101-119. DOI: https://doi.org/10.36744/pt.1691