Caracterización e dinámica dos coídos nas costas de Galicia

Os coídos son praias de cantos e bloques que se atopan asociados aos cantís e ás plataformas rochosas, especialmente en áreas dominadas por rochas graníticas. Trátase de moreas de clastos de tamaño
heterométrico, con predominio dos de tamaño bloque, que nalgúns lugares poden chegar a superar os 2 m de longo no seu eixe maior, sendo moi abundantes os que miden entre 1 e 2 m. Os mellores exemplos
de coídos atópanse na cha- mada Costa da Morte, situada ao norte do cabo Vilán (Camariñas, A Coruña), na área de Corrubedo (Ribeira, A Coruña) e no sector de costa que se alonga entre o cabo
Silleiro e o esteiro do río Miño (Baiona, Oia, O Rosal e A Guarda en Pontevedra).
Polo deseño que debuxan en planta téñense diferenciado 5 grandes tipos: lonxitudinais, en punta dobre, en arco, en corredor e en punta simple. Desde o punto de vista xenético diferéncianse catro
tipos: derivados de formas de exhumación granítica, derivados da fragmentación de plataformas e cantís mariños por arranque, derivados de desprendementos e derivados de depósitos de orixe fría.
En moitos casos a súa xénese é múltiple.
Para poder coñecer a mobilidade dos bloques empregouse un micro dron para realizar voos de baixa altitude sobre dous coídos, en Laxe Brava (Ribeira, A Coruña) e en Oia (Pontevedra). Os voos
realizáronse en xullo de 2012, maio de 2013 e abril de 2014. Os voos permitiron a obtención de ortofotografías e modelos dixitais do terreo de alta resolución (MDT) que, integrados nun Sistema
de Información Xeográfica (SIX), foron usados para controlar os cambios na posición de miles de cantos e bloques. A altura máxima das ondas de tormenta foi maior no inverno de 2013-2014 que no
inverno 2012-2013, e isto reflectiuse nun aumento na proporción dos bloques movidos, dun 17 % a case o 48 % en Laxe Brava e do 53 % a case o 88 % en Oia.